D’Kanner stinn all zesummen an engem Krees. Ee gëtt erausgeschéckt. Déi aner huele sech all bei den Hänn a verkniede sech. Ënner den Äerm duerch, mat engem Been iwwer d’Äerm, a.s.w. An dat ouni d’Hänn lasszeloossen. Da kënnt dat Kand, wat erausgeschéckt gi war, zréck a muss de Knuet léisen, och ouni hir Hänn dobäi lasszemaachen.